یادداشتی درباره طرح پوستر سیوچهارمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر
تئاتر در قفس تقویم نمیگنجد و هر روزی، میتواند روز تئاتر باشد. تئاتر، ستایش خالق و همایش مخلوقی است که رستگاری خویش را نه در انزوا و عزلت که در آمیختگی با دیگران میجوید. تماشاگرانی را تصور کنید که به شنیدن «بشتابید! بشتابید!»، همچون نیایشگران مساجد و معابد، سایه به سایه راه میافتند و شانه به شانه در سکوت، خداوند خویش را ستایش میکنند. اعتقاد به این که تئاتر در هر کجا و به هر شکل، رستگاری انسان را آرزومند است، میتواند بنمایهی طرح پوستر سیوچهارمین جشنواره تئاتر فجر باشد. اصالتبخشی به «مخاطب تئاتر»، تمرکز بر هویت «تئاتر شهر» به عنوان پایتخت تئاتر، برجستهسازی آرمان «با هم بودن و برای هم بودن» که با استفاده از معماری ستونهای تئاتر شهر ممکن شده است، از مهمترین مولفههای بصری این طرح هستند. کیفیت مفهومی منطبق بر ضرورت تئاتر، نشانههای بصری معقول و اولویتبخشی به انگارههای هنر ایرانی همچون خط شکسته نستعلیق و دریافتهای التذاذبخشی که از رنگ اثر منبعث میشود، از دیگر ویژگیهای این پوستر هستند.
پنهان نیست که کلیت این اثر، دعوتنامه سرگشادهای است که هر بینندهای را به مهربانی به حضور در این رویداد ارجمند تعارف میکند که جز این آرمانی ندارد تئاتر...
ارمغان بهداروند